Rakker, Reintje & Reusje

Belangrijk nieuws:

Ik ben ook geadopteerd!!!

Groetjes,
Rakker

(PS: Kijk voor mijn laatste belevenissen in de opvang
onderaan deze pagina in mijn dagboek.
Mijn nieuwe avonturen kun je lezen bij Lang & Gelukkig,
Rakker, Woezel & Pip!!!)



 

Goed nieuws;
Wij zijn geadopteerd!

  

Groetjes,
Leila, Reintje & Reusje

 

 Terug in Het Dierenparadijs 

Dinsdag, 26 juli 2011:
Vandaag eindigde ons socia-logeerpartijtje bij het pleeggezin. 's Avonds werden we terug naar Het Dierenparadijs gebracht. Daar was al een mooi ruim hok voor ons ingericht met heerlijk stro. Zolang we niet gaan vechten, mogen we van Paula bij elkaar blijven zitten. Dus we doen ons best om lief voor elkaar te blijven. Want het is allemaal wel spannend, hoor. Dus we zijn blij dat we elkaar hebben.
Onze broer Reusje was al een paar daagjes eerder terug gekomen. Hij was ook een beetje schrikachtig. Ons pleegvrouwtje zei dat ze dat niet van hem gewend was. Misschien komt het doordat alles hier weer nieuw is voor ons, want voordat we gingen socia-logeren, zaten we met onze mama Leila in een ren. Dus de hokken kennen we eigenlijk helemaal niet.

Woensdag, 27 en donderdag 28 juli 2011:
U3, de konijnen van het pleeggezin waar wij socia-logeerden, waren een paar daagjes hier in de opvang aan het logeren. Ze zaten lekker samen in een grote buitenren, met wel 2 warme hokken, speelgoed en natuurlijk meer dan genoeg eten en drinken. Hoewel het allemaal perfect geregeld was, hadden ze toch wat heimwee naar hun tuin. Ze hebben niet zo veel gegeten van hun brokjes, maar natuurlijk wel van de heerlijke boterhammen die Wim (da's de man van Paula) altijd met veel liefde laat drogen voor alle konijntjes. En dat proef je hoor, dat dat met zorg gedaan wordt!
Weet je wat we hoorden dat U3 gedaan had? Ze hadden het hele gat in de bodem van het hok, waardoor je met het trapje naar beneden kunt, dichtgemaakt met stro. En wel zo stevig, dat ze er gewoon op konden zitten. Is dat niet knap?!  Maar ja, eigenlijk ook wel een beetje dom, want volgens ons kun je er dan ook niet meer uit...

Vrijdag, 29 juli 2011:
De afgelopen dagen hebben we wat moeten wennen aan alle geluiden en geuren van andere konijntjes om ons heen. Paula vertelde ons pleegvrouwtje dat Rakker nog wat snel achter in het hok gaat zitten als het deurtje opengaat. Hij komt wel naar voor om een lekker stukje brood aan te pakken. Reintje zit meer bij het deurtje en probeert eruit te hupsen zodra het opengaat. We lieten ons allebei toch best graag oppakken door het pleegvrouwtje om lekker geknuffeld te worden.
Het pleegvrouwtje heeft ook nog even tegen Reusje gekletst en toen ze haar hand in zijn hok hield, duwde hij er zachtjes met zijn neusje tegenaan. Hij bleef rustig zitten, zodat ons pleegvrouwtje hem kon aaien en liet zich daarna ook nog door haar oppakken en vertroetelen.
Als we hier weer eenmaal gewend zijn aan de geluiden en zo, krijgen we alledrie vast weer wel wat meer ´praatjes´ en streken.

Zondag, 31 juli 2011:
Paula is erg lief voor ons. Ze knuffelt elke dag met ons drietjes. Daardoor voelen we ons veiliger en raken we sneller aan alles hier gewend, zodat we steeds meer weer ons vrolijke en ondernemende zelf worden!

Woensdag, 10 augustus 2011:
Vanmiddag hebben we onze pleegvrouwtjes gezien! Het was toch wel fijn om ook weer eens door hen geknuffeld te worden. We hebben al redelijk onze draai weer gevonden hier in de opvang. Reusje nog niet helemaal, maar die zit natuurlijk ook in z'n eentje en wij hebben steun aan elkaar. Het pleegvrouwtje heeft hem aan het begin en aan het eind van de middag best lang vast gehad en je kon zien dat hij dat wel fijn vond. Komt vast helemaal goed.
Er zijn 3 kleintjes met de pleegvrouwtjes mee gegaan; Vosje, Vic en Vlekje. Je kunt hun avonturen bij het pleeggezin volgen via deze site. Maar niet vergeten ook op deze pagina te blijven kijken hoe het met ons gaat, hè!?
O ja, goed nieuws; onze zusjes Repelsteeltje en Rapunzel hebben een vriendje gevonden. Ze zijn gaan hokken met Thijs! Die heeft ook hier in de opvang gewoond, voordat hij geadopteerd werd. Nu nog een leuk plekje voor onze mama Leila en, na de castratie, voor ons drietjes en dan is het een sprookje met een happy end.

                                       Rapunzel & Repelsteeltje bij hun vriendje Thijs.

Vrijdag, 12 augustus 2011:
Vandaag zijn wij en Reusje gecastreerd. Het is gelukkig allemaal goed gegaan, alleen zijn we nu niet meer zo lief tegen elkaar. We zijn elkaar een beetje beu en hebben nu liever een vriendinnetje dan een broertje om mee te spelen.
Bij Reusje is de castratie ook goed gegaan, alleen vindt hij het nog steeds niet fijn dat er mensen in zijn hok komen. Paula denkt dat het er misschien mee te maken heeft, dat hij in een hok dicht bij de grond zit en alleen benen en voeten voorbij ziet komen. Da's natuurlijk best eng voor zo'n klein konijntje. Binnenkort komt hij in een hok een verdieping of wat hoger, zodat hij beter kan zien wie er voorbij komt. Hopelijk vindt hij dat minder eng en wordt hij dan weer liever.
Al met al zijn we gewoon een stel pubers en zijn we er aan toe op eigen pootjes te gaan staan. Over een week of 2 komen we op de adoptielijst van Het Dierenparadijs. Dus... vind je ons helemaal leuk?  Hou dan de lijst in de gaten en reageer snel!!!

Zaterdag, 13 augustus 2011:
Sinds vandaag hebben we ieder een hokje voor onszelf. Het ging echt niet meer leuk samen. Toen Paula ons pijnstiller gaf, om te herstellen van de operatie, zag ze dat we korstjes hadden. We hadden elkaar dus gebeten. Het is wel ineens stil zo zonder elkaar, maar het geeft ook een stuk meer rust. We hebben het allebei naar onze zin in ons privé-hok en eten en drinken goed. We kunnen niet wachten tot we mogen gaan samenwonen met een stel leuke meiden!

Woensdag, 17 augustus 2011:
Vandaag kwamen onze pleegvrouwtjes helpen bij Paula. Natuurlijk hebben ze ons weer lekker geknuffeld. Ze wilden Reusje ook knuffelen, maar die had daar helemaal geen zin in. Hij krabbelde en bromde zelfs een beetje.
Later kwamen de pleegvrouwtjes van Reusje nog even kijken hoe het met hem ging. Ook daar was hij eerst niet zo aardig tegen, maar na een tijdje was hij weer de lieve Reusje die zij gewend waren. Ze mochten hem aaien en hij liet zich optillen. Hij vond het toen ook weer oké dat ons pleegvrouwtje  hem aaide en hij stak zelfs zijn snoet uit het hok om een kus te halen bij ons kleine pleegvrouwtje!
Gelukkig maar dat Reusje heeft laten zien, dat hij nog steeds heel lief kan zijn, want hij heeft natuurlijk ook recht op een nieuw baasje!

Zaterdag, 3 september 2011:
Vandaag kwam het pleeggezin van Reintje en mij, Rakker,  naar de opvang om U3 en de 3V's te laten inenten. Paula had goed nieuws voor hen, want Reintje is vanochtend geadopteerd! Er waren ook mensen die mij en Reusje leuk vonden, maar we gingen vechten toen ze ons bij het meisje zetten waar ze ons aan wilde koppelen. Toen Reusje weer in zijn hok was gezet en ik alleen met het meisje in een ren zat, bleek ze helaas niet mijn type en toen deed ik onaardig tegen haar. Tja... dan word je natuurlijk niet gekozen... Onze mama Leila had ook wat minder geluk; ze was gereserveerd, maar met het mannetje waar ze aan gekoppeld zou worden, klikte het niet echt. Dus die is hier ook nog gebleven.
Ik vond het wel heel jammer, maar doordat ik vanochtend niet geadopteerd werd, heb ik vanmiddag wel mooi met het pleegvrouwtje kunnen knuffelen. Ze vond me erg groot en zwaar geworden. Ze heeft Reusje ook nog geknuffeld. Die vindt dat gelukkig nu weer fijn. Het pleegvrouwtje vond dat ik nu eigenlijk Reusje had moeten heten, omdat ik best wat groter ben dan hij... hihihi.

Woensdag, 7 september 2011:
Vandaag kwam mijn pleegvrouwtje weer helpen in de opvang. Natuurlijk heeft ze me weer opgetild en lekker geknuffeld. Dat vind ik altijd fijn. Ze heeft me wel bestraffend toegesproken, dat ik volgende keer liever moet zijn tegen het meisje waar ze me aan willen koppelen. Anders vind ik natuurlijk nooit een leuk thuis. Ik zal er voortaan beter op letten, maar het is natuurlijk wel voor altijd, dus ik moet haar op z'n minst toch een béétje aardig vinden... toch...?! Het pleegvrouwtje heeft ook nog met Reusje gekletst en hem geaaid. Dat vond hij ook wel fijn. Eigenlijk willen we dat wel veel vaker, liefst de hele dag door, dus... vind je ons leuk? Maak dan eens een afspraak om Reusje, onze mama Leila en mij in het echt te zien. Dan zijn we zelfs nóg knapper dan op de foto's hier op dit blog!

Woensdag, 21 september 2011:
Het was weer woensdag vandaag, dus zat ik al uit te kijken naar een bezoekje van mijn pleegvrouwtje. Het was een hele verrassing voor haar, dat ze alleen mij nog aantrof van mijn hele familie. Mijn mama Leila en mijn broertje Reusje zijn namelijk pas geadopteerd! Ik vind het natuurlijk super voor hen, maar voel me ook wel een beetje sneu dat ik hier nu nog zit. Paula moest voor het adoptiegezin kiezen tussen Reusje en mij. We zijn allebei hartstikke lief, alleen was Reusje wat schuwer dan ik. Ik snap dus wel dat ze er toen voor gekozen heeft om hem deze kans te gunnen.
En ik weet ook heus wel dat er ergens op deze aardbol een heel lief konijnenmeisje op mij zit te wachten!
Dus even een verkooppraatje voor mezelf: ik ben een mooi en stoer konijn met een klein hartje en ik ben erg lief voor mensen. Ik ben dol op knuffelen en lekker eten. Als je even op de rest van deze site kijkt, kun je zien wat ik allemaal lekker vind. Kom je me snel halen... alsjeblieieieieieft? Het is hier heel goed van eten en drinken en zo en mijn hok wordt ook steeds netjes verschoont door lieve mensen, maar ik wil zo graag een écht thuis.
Bovendien heb ik met mijn pleegvrouwtje afgesproken dat ik hier weg zal zijn, als zij over twee weken de volgende lading socia-logeerkonijntjes terug komt brengen. Het kan toch niet zo zijn dat er dan nog niemand voor me geweest is?! Help jij me mijn belofte aan mijn pleegvrouwtje te houden? Ik zal je eeuwig dankbaar zijn!

Woensdag, 28 september 2011:
Vandaag heb ik het pleegvrouwtje én het pleegbaasje gezien. Ze kwamen Vosje, een konijntje dat na Reintje en mij bij hen gesocia-logeerd heeft, terugbrengen naar de opvang. Ik vond het wel erg leuk om hen weer te zien. Het pleegbaasje was heel verbaasd om te zien hoe groot en flink ik geworden ben en het pleegvrouwtje heeft natuurlijk weer lekker lang met me geknuffeld. Ik vind het heel fijn om opgetild en vastgehouden te worden.
Het pleegvrouwtje herinnerde me nog wel aan de afspraak die ik met haar heb, namelijk dat ik een thuis gevonden zal hebben als ze volgende keer weer komt helpen bij Paula. En dat is a
l over 1 week...! Ik hoop echt dat het lukt, maar Paula is bang van niet, want er komen op het moment helemaal geen mensen die een konijntje willen adopteren. Dus... als je dit leest en een konijntje wilt: maak alsjeblieft een afspraak en kom me halen!!!

Woensdag, 5 oktober 2011:
Het pleegvrouwtje kwam helpen in de opvang en het pleegbaasje bracht de laatste socia-logeerkonijntjes terug. Toen ze zag dat ik er nog steeds was, sprak het pleegvrouwtje me voor de grap een beetje bestraffend toe, omdat ik onze afspraak niet nagekomen was. Maar ja, ze snapte ook wel dat dat niet mijn schuld is. Eigenlijk is het júllie schuld, want er moet toch iemand zijn die mij als knuffelkonijn wil hebben?! Maar het was wel weer fijn hen te zien en het was zeker ook weer fijn om door het pleegvrouwtje opgetild en rondgedragen te worden.

Woensdag, 19 oktober 2011:
Vandaag heb ik allebei de pleegvrouwtjes, het pleegbaasje én hun hondje gezien! Ik wilde meteen met haar neuzen, maar ze draaide haar kopje weg. Ach ja, ze was altijd al een beetje een flauw beestje.
De pleegvrouwtjes en het pleegbaasje wilden gelukkig wel met me neuzen en knuffelen.
O ja, ik was weer uitgekozen om gekoppeld te worden, maar ook deze keer was het meisje niet zo mijn type. Het lag echt niet aan haar hoor, maar ik ben gewoon te kieskeurig denk ik.
Het pleegvrouwtje zei me dat ik de volgende keer beter gewoon aardig kan doen tegen zo'n meisje, omdat ik anders niet geadopteerd wordt voordat de opvang hier sluit.
En dan verhuis ik naar  een konijnenopvang helemaal in Utrecht.
Dat is natuurlijk op zich een mooie oplossing, maar ik wil gewoon een leuk gezin of zo waar ik mag komen wonen. Zoekt iemand van jullie misschien een vriendje voor een pittige dame? Misschien dat je mij dan eens met haar kennis moet laten maken! Enne... ik ben ontzettend lief voor mensen, vind het leuk om geknuffeld te worden, kan met honden overweg (in elk geval met kleintjes) en toen ik in het pleeggezin zat, was daar ook een kat die ik wel grappig vond. Dus... kies mij!

Zaterdag, 29 oktober 2011:

Hoera... ik heb een nieuw thuis!!! Vandaag kwam er een knap meisje langs, om te vragen of ik bij haar wilde komen wonen. Ik vond haar best wel leuk, dus heb ik me deze keer ietsje aardiger gedragen dan de voorgaande keren dat ze mij wilden koppelen. We hadden wel even wat tijd nodig om aan elkaar te wennen. Uiteindelijk zijn we samen in een reismandje beland en ging het toch best goed. En nu heb ik dus écht een thuis, met een mooie dame en een grote ren. Ik hoop dat mijn nieuwe baasje een foto aan Paula stuurt, dan kan mijn pleegvrouwtje die hier op de site zetten. Kunnen jullie zelf zien hoe ik het getroffen heb.

Dag allemaal! Bedankt dat jullie mijn avonturen hebben gevolgd!