Vosje, Vic & Vlekje
week 3
Hallo allemaal, deze week was ik, Vic, best wel stoer, dus wil ik jullie graag vertellen wat we allemaal gedaan hebben.
Ik zal beginnen met vertellen waarom ik zo stoer was; het pleegvrouwtje ging voor de kooi op de grond zitten, met het deurtje open en toen was ik de eerste die eruit sprong en op haar schoot ging zitten! Vosje vond het eerst best spannend, maar durfde wel in de kooi bij het geopende deurtje te komen liggen. Een beetje later stak hij zelfs z'n kop en zijn schouders door het gat, maar hij ging er nog niet zelf uit. Vlekje deed dat ook, maar ik was de enige die er al uit ging.
De volgende dag zat het pleegvrouwtje weer voor de kooi met het deurtje open en ik sprong weer op haar schoot en toen snel op de grond, zodat ik lekker los kon rondhuppelen. Dat zagen Vlekje en Vosje en na een tijdje kwamen ze ook uit de kooi. Het is erg fijn om zo de boel te kunnen verkennen. Ik vind het leuk om me te verstoppen onder de kast en dan af en toe m'n kopje er onderuit te laten steken. Het pleegvrouwtje komt me dan zoeken en als ze me gevonden heeft, krijg ik een dikke knuffel. Vlekje en Vosje zitten graag op de plastic box met voer. Dan kunnen ze net wat verder kijken. En Vosje maakt al een soort van binkies door de kamer. We zijn dus best happy rabbits!
Vic verstopt... Vlekje verkent...
Vosje durft ook uit de kooi! (25 augustus 2011)
Het hondje speelt graag met en snuffelt graag aan ons. Laatst speelde ze met een bal en rende ik naar haar toe om te zien wat ze aan het doen was.
Het leek me een grappig spelletje, dus toen ik later de bal zag liggen, duwde ik hem weg met mijn neus. Ik heb ook al de knuffels van het hondje al gekind. Dus nu zijn ze ook een beetje van mij, maar die hond snapt geen 'konijns', dus die zit er niet mee.
Deze week hebben we een andere hond ontmoet. Voor de zekerheid gingen we maar onder het stro zitten, maar hij keek niet eens naar ons om. Dat was dus helemaal niet zo eng.
Vic, Vlekje en (de billen van) Vosje (25 augustus 2011)
We zitten trouwens op een nieuwe plek, dichter bij de zithoek. Daar is wel wat meer te zien en te beleven, dus moeten we weer een beetje wennen. Eerst verstopten we ons veel onder het stro. Op een bepaald moment haalde het pleegvrouwtje wat stro eruit, omdat ze ons zo weinig zagen. In plaats daarvan kregen we een doos met gaten, gevuld met hooi. Dat vonden we heel fijn, want dan konden we alles in de gaten houden, terwijl we toch veilig verstopt zaten en nog lekker konden eten ook!
Het bobbeltje dat Vlekje in z'n nek had van het prikje is helemaal weg. Aanstaande zaterdag krijgen we weer prikjes, want de speciale konijnendierenarts zei dat er hier in de buurt myxomatose voorkomt. We willen natuurlijk niet ziek worden en van zo'n prikje voel je eigenlijk niks. Het
pleegvrouwtje vindt het ook wel fijn dat de dierenarts ons even onderzoekt, zodat ze zeker weet dat we gezond zijn en goed genoeg groeien.
Vlekje heeft ons allemaal wel even laten schrikken, hoor. Er kwamen wat kinderen op visite om ons te zien en die wilden ons knuffelen en op schoot. Dat ging op zich goed, maar eenmaal terug in de kooi, bleek dat het voor Vlekje toch wat erg spannend was geweest. Hij bleef maar plat op de bodem van de kooi liggen. Z´n neusje ging heel snel op en neer en z´n lijfje trilde er gewoon van. Het pleegvrouwtje gaf hem een zacht duwtje, maar daar reageerde hij niet echt op. Toen ze hem voorzichtig bij zijn billen pakte en op zijn pootjes zette, was hij ineens weer in orde. Hij zag dat het deurtje open was en sprong meteen op de schoot van het pleegvrouwtje. Hoewel het nu weer helemaal goed gaat met hem, heeft ons pleeggezin toch besloten dat we niet meer opgetild mogen worden als er andere kinderen bij zijn of als het druk is.
´s Avonds, en in het weekend vaak ook al ´s middags, zitten we alle drie bij iemand van het pleeggezin op schoot. Dat vinden we fijn en dan is er niets aan de hand. Het gaat dan ook gewoon goed met Vlekje. Hij houdt gewoon helemaal niet van drukte, dus daar houdt iedereen nu goed rekening mee. We willen natuurlijk niet dat hem iets overkomt!
Toen ik op schoot zat bij het kleine pleegvrouwtje heeft ze me gekamd. Dat was wel heel fijn. Zelfs toen ze me omtoverde in Kuifje!
Vosje, alias Kuifje (27 augustus 2011)
We groeien nog steeds lekker door en worden steeds een beetje zwaarder. Vosje woog halverwege deze week 1140, Vlekje 1080 en ik 1015 gram.
Nou, ik stop nu met kletsen, want we krijgen knabbelstaafjes. Die vinden we heerlijk en ik mag niet met volle mond praten, dus... tot volgende week maar weer!