De eerste 2 weken in mijn nieuwe huis

Mijn nieuwe onderkomen is in Riel, een piepklein boerendorp vlakbij Tilburg. Ik heb een hok en een ren waar ik de hele dag in kan rennen. Ik moet mijn hok delen met een hele mooie vrouw, Pip. Ze is een hangoor konijn dat 1,5 jaar ouder is dan ik. Maar ik vind leeftijd helemaal geen probleem.
                  
                                                   Ons huis!
Pip woont nu vanaf januari in Riel. Ze komt uit een dierenwinkel waar een man haar wilde kopen om op te eten. Hoewel mijn nieuwe vrouwtje er geen voorstander van was om een dier te kopen uit een dierenwinkel, heeft ze Pip toch gered.
Pip was daar gekoppeld aan een cavia genaamd Woezel. Een konijn en cavia is niet echt een goede combinatie, maar omdat ze toch goede “vriendjes” leken te zijn, besloot ze toch om ze beiden mee naar huis te nemen. Toch wilde ze een écht vriendje voor Pip en uiteindelijk werd ze aan mij gekoppeld.

Woezel werd in de onderverdieping van het hok gezet, zodat ze geen last had van de twee tortelkonijntjes. Maar ik was best nieuwsgierig naar dat rare piepende beestje en besloot gewoon Woezel te bevrijden, zodat hij met ons kan spelen. Ons vrouwtje vond dat een beetje een eng idee en hield heel veel toezicht. Maar ik sliep eerder met Woezel dan met Pip. Pip vond mij denk ik een beetje nieuwsgierig. Tussen Pip en mij was het duidelijk geen liefde op het eerst gezicht. Steeds als ik bij haar in de buurt kwam rende ze hard weg en gaf weleens een tik op mijn neus. Daardoor had ik een witte plek op mijn neus. Maar heb het niet opgegeven, hoor!
                 
                 
                                       Mijn vriendjes en ik!
Eten
Eten doe ik het liefst. Ik krijg hier mijn eigen brokken die ik ook bij de konijnenopvang kreeg. Dat was ik gewend en dan heb ik minder kans om pijn aan mijn buikje te krijgen. Maar ik ben een grote eter. Als het vrouwtje hooi in het hok legt of als we brokjes krijgen, dan ben ik toch als eerste binnen. Ik deel wel wat met Pip, maar sta zeker mijn mannetje. Ook op groenvoer ben ik dol. Mijn lievelingsgroenten zijn momenteel andijvie en witlof. ‘s Avonds krijgen we van het vrouwtje gedroogd brood. Daar ben ik helemaal blij mee.

Het vrouwtje denkt dat ik het hier wel naar mijn zin heb. Ik spring en ren veel in de ren, en wordt met de dag knapper. Nu nog het hart stelen van Pip.

Al die rare geluiden
Ik moet wel erg wennen aan al die rare geluiden om me heen. We hebben kippen als buren. De hele dag hoor je tok tok tok en kukeleku. En als overburen hebben we koeien. Die loeien ook de hele dag.  Maar dat is toch ook de charme van een dorp.

Soms komen er vogels nieuwsgierig naar ons kijken. Op een dag was er een vogeltje per ongeluk in onze ren gevlogen. Het vloog steeds weg en wij er natuurlijk achteraan. Dat was een leuk spelletje. Jammer dat het vogeltje de uitgang weer gevonden had. Gelukkig komt ze nog weleens kijken naar ons als ze eten krijgt. Dan tsjilpt ze even vriendelijk naar ons.

Rakker en Pip
Pip en ik worden steeds meer vriendjes. We hebben weleens gevochten, want dan vond het vrouwtje haren van ons in het hok. Maar toch zijn we niet gemeen tegen elkaar. Laatst kwam Pip toch tegen mij aan liggen. Ik nam mijn kans en ging haar wassen. En dat liet ze toch goed toe. Zou ze dan eindelijk voor mij gevallen zijn??? Ik hoop het wel, want stiekem ben ik wel verliefd op haar.

Koud!
Nu begint het dan toch wel erg koud te worden. Vannacht heeft het voor het eerst gevroren. Ons vrouwtje heeft gelukkig een heel pak stro in ons nachtverblijf gedaan en ons baasje is aan het kijken hoe hij ons hok tochtvrij kan maken. Maar ach, eigenlijk hebben we dat niet nodig, omdat we van onszelf een warme jas aan hebben. Maar we laten hem maar lekker ploeteren.

Ow ja, Sinterklaas is hier voor ons geweest. We hebben een speelgoedwortel gekregen waar het vrouwtje onze brokjes in doet. Moeten we wat meer moeite doen om te eten, maar dat houdt ons ook even bezig.

Myriam
Mijn vrouwtje heeft een email gekregen van Myriam, die mij zo goed verzorgd heeft toen ik nog een kleine jongen was. Zij vroeg hoe het met mij ging en of mijn vrouwtje het leuk vindt om af en toe een verhaaltje te sturen, zodat andere mensen kunnen lezen wat ik allemaal meemaak. Gelukkig vond mijn vrouwtje dat wel leuk om te doen.

Maar nu ga ik verder spelen met Woezel en Pip. Tot de volgende keer! en heel veel liefs aan Myriam.