week 5

Groot nieuws; mama Verona en onze zusjes Veri en Vivy zijn al geadopteerd! Dus zodra Vosje, Vic en ik terug in de opvang zijn, zullen wij ook wel snel een plaatsje vinden. We zijn natuurlijk ook enorm leuk en knap!

Deze week zijn we weer goed gegroeid. Niet alleen in gewicht, maar ook in de hoogte. Zo veel zelfs, dat de drinkflessen hoger gehangen moesten worden. Hoewel we nu twee flessen hebben, blijft het toch het leukst om op hetzelfde moment uit dezelfde fles te drinken. Vaak is het dan zo dat Vosje onder de fles ligt, Vic er met z'n voorpootjes op staat om te drinken en ik dan net zo lang duw tot Vic opzij gaat. Maar hij duwt mij dan na een tijdje ook weer wel weg, hoor. En Vosje drinkt eigenlijk nooit tegelijk met ons, dus we komen geen van allen iets te kort.

We zijn ook weer gewogen; Vosje weegt nu 1270 gram, Vic 1145 gram en ik 1250 gram. Je ziet wel dat ik flink m'n best doe om Vosje in te halen. Vic blijft nog steeds ons kleine broertje. Maar dat geeft niet, want daardoor is hij extra snoezig om te zien.
O ja, we hebben weer wat nieuws geproefd: mandarijn! Jammer genoeg was het maar 1 klein partje per nijn, want we moeten er langzaam aan wennen anders krijgen we buikpijn. Maar lekker dat dat is!

We waren erg druk de afgelopen tijd. Soms deden we tikkertje door de kooi, zodat het stro in het rond vloog. Dat vond het pleegvrouwtje wat minder, maar ze snapte het wel dat we onze pootjes eens wilden strekken. Vooral Vosje had er last van dat hij in de kooi zat en ging Vic en mij pesten. Hij steeds in onze billen, gelukkig niet zo hard dat het echt pijn deed, of duwde ons weg. Dan nam iemand van het pleeggezin hem even op schoot en was hij daarna weer rustig.

                                     9 september 2011

Gelukkig was het vorig weekend best lekker weer, dus konden we de hele ochtend of middag in de tuin. Jammer genoeg kon het niet de hele dag, want we moeten de tuin delen met de U3, de grote konijnen die hier wonen. Die deden niet zo lief tegen de vorige socia-logeerkonijnen, dus neemt het pleeggezin nu maar geen risico. Ze willen ons wel weer heelhuids afleveren aan het eind van het logeerpartijtje. Het was echt geweldig om op het gras te zitten. Vic at meteen een paardenbloem op en Vosje en ik hebben van het gras gesnoept.

                                  10 september 2011

In de ren hadden we veel ruimte, dus heb ik geoefend op m'n binkies. Dat gaat al best goed. Er lag een lang stuk buis in waar we ons doorheen konden wurmen. Dat was heel leuk. Soms dacht het pleegvrouwtje dat we ontsnapt waren, maar dan hadden we ons er alledrie tegelijk in verstopt... hahaha!

                          "Jeetje Vlek, wat ben jij lang!"  (10 september 2011)

Het hondje van het pleeggezin liep rond de ren en wij hupsten dan met haar mee. Af en toe neusden we door de tralies heen met haar, want ze is erg lief voor ons. Het pleegvrouwtje zette haar even bij ons in de ren, maar toen we met onze voorpootjes tegen haar aan gingen staan, vond ze het niet leuk meer en keek ze zó zielig, dat het pleegvrouwtje haar er maar weer uit haalde.
Ik hoop dat het nog veel vaker lekker weer is, zodat we nog veel kunnen rennen in de ren!

                         Vic                 (10 september 2011)                 Vosje