Rakker & Reintje
week 5
Hoi, ik ben het, Rakker. Ik vond het vorige week zó leuk, dat ik nu weer wel wat wil vertellen.
Deze week mochten we een paar keer overdag in de buitenren. Er lagen grote buizen in waar we doorheen en overheen konden lopen. Reintje maakte er een circusact van, door er bovenop te gaan zitten. Dat was erg grappig. Jammer genoeg kwam het pleegvrouwtje te laat met het fototoestel om dat vast te leggen.
Umberto, da's één van de grote konijnen van het pleeggezin, kwam steeds wat dichter bij de ren. Hij is een rustig konijn, dus dat vonden we niet eng. We waren wel wat extra aan het opletten, omdat Ulrike vorige keer zo lelijk tegen ons deed aan de andere kant van de tralies.
Na een hele dag in de ren zijn we wel erg moe, hoor. De volgende dag liggen we dan veel te slapen en te rusten. Het liefst liggen we dan over elkaar heen, zoals op de foto's hieronder:
19 juni 2011
Op de foto hierboven kun je een beetje zien dat mijn vachtje niet meer helemaal zwart is; de haren op mijn borst en mijn buik hebben blonde puntjes gekregen en dat begint nu ook op mijn schouders.
We zijn al behoorlijke konijnen aan het worden; ik woog op 18 juni al ruim 1200 gram en Reintje ook al bijna 1 kilo. Eigenlijk scheel ik niet zoveel meer met onze broer Reusje. Reintje is heus niet te mager of zo, maar dat is gewoon een iets kleiner konijntje.
We hebben de afgelopen tijd weer nieuwe dingen leren eten; bladeren van de paardenbloem, klaver en tomaat. Allemaal best lekker, hoor.
Weet je dat zo'n kooi een leuk speeltoestel is ? Toen het pleegvrouwtje Reintje eruit haalde en hem naar de bank bracht om bij het kleine pleegvrouwtje op schoot te zetten, liet ze de bovenkant van de kooi even open staan. Ik sprong eerst zomaar vanuit de kooi er bovenop en weer terug erin. En meteen daarna sprong ik ook nog een keer tegen de binnenkant van het deksel aan toen dat schuin omhoog stond.
Het pleegvrouwtje was daar niet zo blij mee, geloof ik. Maar het heeft me wel een nieuwe stoere bijnaam opgeleverd: Spider-nijn ! Da's best cool, toch ?! Alleen jammer dat ze er nu steeds voor zorgt dat het deksel dicht is als ik in de kooi zit...
Een ander spelletje dat Reintje en ik leuk vinden, is het deurtje aan de voorkant van de kooi gebruiken als loopbruggetje naar de schoot van iemand die ervoor zit. Dan springen we er om en om op, draaien om en gaan meteen weer in de kooi... om het weer opnieuw te doen.
Reintje en ik vinden het nog steeds super-leuk om op schoot te zitten. We springen dan eerst van de ene op de andere schoot of op de bank. Vaak ligt het hondje er dan ook. Daar hups ik dan heen, zodat ze me weer eens kan wassen.
18 juni 2011
Ik probeer ook wel eens van de bank af te springen, om een sprintje te trekken door de kamer. Dat lukt eigenlijk nooit, omdat de mensen van het pleeggezin er dan hun hand voor houden. Maar daar heb ik wat op gevonden; ik pak die dan gewoon vast met m'n tandjes en 'gooi' hem opzij, net zoals ik met het balletje in onze kooi doe! Hoewel ik niet doorbijt en niemand pijn doe, zijn ze hier toch niet zo blij mee. Ik krijg dan steeds een linden- of wilgentakje voor m'n neus om in te bijten. Dat vind ik lekkerder dan die handen en bovendien is het nog goed voor mijn tanden ook.
Als we wat moe worden, gaan we ook op schoot over elkaar heen zitten en uiteindelijk rustig tegen elkaar aan liggen.
18 juni 2011
Nou, dat lijkt me een mooi einde voor het verslag van de vijfde week dat we hier in het pleeggezin zijn.