Vosje, Vic & Vlekje
week 2
Het pleegbaasje kan maar niet onthouden wie wie is. Daarom heeft -ie ons maar bijnamen gegeven. Mijn broertje Vosje noemt hij Wildje en mij Spikkeltje. Het kleine pleegvrouwtje noemde Vic vorige week al Casanijntje, omdat het zo'n 'kusser' is. Dus nu hebben we alledrie een troetelnaam.
Ik heb trouwens een klein bobbeltje in mijn nek. Waarschijnlijk komt dat door het prikje dat we hebben gehad om niet ziek te worden. Het pleegvrouwtje heeft het voor de zekerheid besproken met Paula en Wim, maar volgens hen kan het geen kwaad en trekt het vanzelf weg. Het is ook inderdaad al wat kleiner geworden en ik heb er geen last van.
Eigenlijk heb ik sowieso van weinig dingen last. Ik schrik ook niet zo snel als m'n broers. Het pleegvrouwtje heeft expres niet zo'n superdikke laag stro in onze kooi gedaan. Anders gaan Vosje en Vic zich maar verstoppen en blijven ze bangig. Als we nu een grote pluk hooi krijgen, verstoppen ze zich daaronder. Dat ziet er wel geinig uit; een hooibaaltje met oogjes!
19 augustus 2011
We worden lekker veel geknuffeld. We laten ons nog niet altijd zo makkelijk oppakken, maar als we eenmaal op schoot zitten, vinden we het goed. Eigenlijk is Vic de enige die heel stil zit om opgepakt te worden, maar dat is omdat hij hoopt dat hij dan niet gezien wordt.
Toen het pleegvrouwtje deze week alleen thuis was, kon ze niet kiezen wie ze het eerst zou pakken. Daarom zette ze ons maar in een boodschappenkratje op de bank. Van daaruit sprong ik zelf op haar schoot en weer terug. Vosje en Vic moesten even wennen, maar liepen na een tijdje over haar schoot heen en weer.
We vinden het heel gezellig om samen in de kooi te zitten. Vaak liggen we dan op een kluitje en lijken Vic en ik net een tweekoppig konijntje!
20 augustus 2011
Deze week hebben we weer nieuwe dingen geproefd; tomaat en groene paprika. Tomaat vinden we wel lekker, hoewel we niet meteen aanvielen, maar groene paprika dus echt niet! Het pleegvrouwtje verzint ook steeds wat nieuws, zodat wij ons best moeten doen om het lekkers te pakken te krijgen. Nu had ze schijfjes wortel in een eierdoos gedaan en die onder het hooi verstopt. Het was niet makkelijk, want ik rook het wel, maar zocht te hoog. Uiteindelijk kregen we toch alles te pakken.
Door al dat lekkers groeien we ook goed; Vosje woog aan het begin van deze week 1065 gram (+65 gram vergeleken met vorige week), Vicje 924 gram (+50) en ik precies 1 kilo (+55).
21 augustus 2011
We spelen alledrie heel graag met het rinkelballetje. Zodra we 's ochtends wakker zijn, beginnen we daar al mee. En het is ook heel leuk om dat te doen als ons pleeggezin iets probeert te volgen op de TV... hahaha!
Vic met het balletje (21 augustus 2011)
Gisteren zijn we op een andere plek gezet, zodat we nog meer horen en zien. Dat was best spannend, maar we zijn ook erg nieuwsgierig, dus gingen we steeds op onze achterpootjes staan om zoveel mogelijk om ons heen te kunnen kijken.
Het pleegvrouwtje had het deurtje van de kooi opengezet en was er voor gaan zitten. Dat vond ik heel leuk, want het deurtje was een bruggetje waarover ik steeds naar haar schoot en weer terug in de kooi kon gaan. Vosje en Vic durfden niet zo goed en zetten alleen hun voorpootjes op het bruggetje. Ach, misschien komen ze er over een tijdje wel zelf uit.
Ik ben net zo'n Spider-nijn als Rakker, een van de vorige pleegkonijntjes die hier gesocia-logeerd hebben. Toen het pleegvrouwtje de bovenkant van de kooi open gezet had, vond ik het wel grappig om een grote sprong te nemen en er met mijn voorpootjes aan te gaan hangen. Ze schrok er niet echt van, maar doet nu toch maar steeds de kooi dicht.
Oh, ze komt weer voor de kooi zitten, dus... speeltijd!!!