Rakker & Reintje
week 7
De afgelopen week was het best vaak lekker weer. Reintje en ik zijn dus veel buiten geweest. Vaak in de ren, maar ook wel gewoon in onze kooi. Als we in de ren gaan, moet er namelijk altijd iemand op ons letten.
De grote konijnen vinden het geloof ik niet zo fijn dat zij hun tuin met ons moeten delen. Eerst deed alleen het grijze vrouwtje Ulrike bazig, maar nu begon het mannetje Umberto ook al lelijk te doen. Terwijl ik eigenlijk alleen maar vriendjes met hem wil zijn. Ik zou het wel leuk vinden, hoor; op stap met zo'n grote stoere stiefbroer, maar hij vindt er niks aan, geloof ik.
Umberto kwam eerst wel een paar keer voorzichtig van een afstandje naar ons kijken. Als we dan bewogen, was hij weg. Eigenlijk is hij best een angsthaasje... of heet dat in dit geval dan angst'konijn' ?! Even had ik goede hoop dat Reintje en ik samen met Umberto de nieuwe Drie Musketiers zouden worden, kijk maar op de foto hieronder. Maar kort daarna kwam hij heel dichtbij de ren en deed hij toch lelijk ! Het pleegbaasje stond op wacht en stuurde hem meteen weer achter in de tuin, dus ik kwam er zonder kleerscheuren vanaf. Ik heb echt mijn best gedaan om vriendjes met hem te zijn, maar ja... hij wil dat kennelijk niet.
29 juni 2011
Ik moet trouwens sowieso leren om het gedrag van de beestjes om me heen beter in te schatten; afgelopen weekend had ik ook al een akkefietje met de poes Chanel. Zij is al wel 15 jaar, dus hoogbejaard en gelukkig heeft ze helemaal geen scherpe nagels meer. Ze is wel nog razendsnel voor haar leeftijd, maar ze is niet meer zo sterk, dus was het meer een zacht tikje dat ze me gaf. Reintje pakte het slimmer aan; die rook alleen even aan haar staart. Voordat ze dat in de gaten had en zich omgedraaid had, was hij alweer weg !
2 juli 2011
In de ren hebben we veel plaats om de mooiste sprongen te maken. Het valt niet mee, maar ons pleegvrouwtje heeft er toch een paar op de foto weten te zetten.
Reintje moet nog een beetje oefenen op de hoge binkies, maar ik kan al heel hoog
en ook mooi met m'n pootjes gestrekt !
Het enige nadeel van al dat gespring, is dat we wel eens op elkaar landen. Ik heb daardoor nu een klein wondje bij mijn schouder, van een nagel van Reintje. Het doet niet pijn, hoor. Er zit een korstje op en ons pleegvrouwtje houdt het goed in de gaten. Het is al netjes aan het genezen.
Deze week hebben we komkommer en perzik geproefd. De komkommer gaat op zich wel, hoewel we het niet meteen helemaal op aten. Maar perzik... daar houden we niet zo van. Het pleegvrouwtje heeft het maar snel uit de ren gehaald, want er kwamen uiteindelijk allemaal mieren op af.
Reintje en ik zijn trouwens erg lief voor elkaar. We hebben het nog steeds heel gezellig samen. Ik hoop dat we zo lang mogelijk samen kunnen blijven!